یادی از استاد!!
احترام به استاد در مکتب ما تا سر حد احترام به والدین بالا برده شده است.
در مسائل طبی بنده حقیر به لطف خدا استادی دارم که همیشه به ایشان افتخار کرده و و حقیقتا عشق میورزم!
هرچند که من درمسائلی با استاد اختلافاتی دارم.....(که از باب شاگردی و خامی حقیر است)لکن هدایت اخلاقی ایشون همیشه کمک کننده ویاورم بوده.
بنده اعتقاد دارم که اصل اساسی هر علمی؛اخلاق آن علم و متخلق شدن به اخلاق اسلامی است.
استاد عزیز ما همیشه سعی بر این داشتند که من وامثال من بیشتر به وجهه اخلاقی توجه کنیم و درمان،دوا و درد را از جانب خدای متعال بدانیم.
یکی دوسالی است که خدمت استاد تلمذ میکنم و تا حال مقداری از قانون رو خوندیم؛هر چند روند استاد به قول بعضی از دوستان کند است اما حقیر این مدل را عالمانه تر و با برکت تر میدونم.
خلاصه حرف از خوبی استادی چون پدر زدن زیاده و نیاز به روزها و زمان های بسیار داره و زبان وقلم همچو منی الکن.
هر چند از این سطور بد دلان برداشت چاپلوسی کنند وبنده عرض میکنم:
به نظر حقیر در عالم پایین دو جا چاپلوسی جا دارد:
یکی برای پدر مادر و دیگری برای استاد.
خدا حفظشان کند جناب استاد عزیزمان را!
