سالخوردگان چگونه ورزش کنند؟
مالش دادن سالخوردگان
مالش دادن پیران باید از حیث کمى و کیفى به اعتدال انجام گیرد. اندام هاى ناتوان و آبدان را هرگز نباید مالش دهند. اگر مالش دادن هر روز بدفعات صورت مى گیرد هربار باید با پارچه زبر و یا با دست برهنه انجام شود که براى آنها مفید است و از آفت وارد بر اندامها جلوگیرى مى کند. شست وشوى همراه مالش دادن براى آنان سودمند است.
ورزش پیران
در ورزش پیران باید اختلاف حالات جسمى و بیماری هائى را که عادتا بسراغ آنها مى آیند و عادت آنها را در ورزش کردن در نظر گرفت. اگر جسمشان در منتهاى اعتدال باشد ورزشهاى معتدل براى آنها مفید است. اگر یکى از اندامهاى آنها در بهترین وضع اعتدال نیست باید در هنگام ورزش مراعات آن اندام بشود و دستور ویژه هر اندام درباره آن اجرا گردد. مثلا اگر پیران سرگیجه دارند یا صرع و یا مواد (مرضى) بسوى گردنشان ریزش مى کنند و یا بخارهاى زیاد بسوى سر و مغزشان بالا مى روند نباید در موقع ورزش سرشان را خم کنند و فروهلند. ورزش چنین کسانى باید پیاده روى، مسابقه دو، سوارکارى و آن نوع ورزشى باشد که به نیمه پائین تن مربوط مى شود. اگر در پاها آسیبى داشته باشند ورزش آنها باید از نوع ورزش هاى مربوط به بخشهاى بالاى تنه، از قبیل وزنه بردارى، پرتاب سنگ و بلند کردن آن باشد.
اگر قسمت میانى تن آسیب داشته باشد مثلا طحال یا کبد و یا معده و یا رودهها در شرایط صحت نباشند ورزش دو طرف تن سودمند است بشرطى که مانعى در کار نباشد.
لیکن اگر آسیب اطراف سینه را گرفته باشد نباید بجز ورزش قسمت بالاى تن انجام دهند و اندامهاى آسیب دیده را نباید تدریجا بورزش درآورد تا از آن نیرو گیرند.
ورزش دادن تدریجى اندامهاى آسیب دیده و ناتوان گرچه براى پیران خوب نیست، براى کسانى که در سایر مراحل عمر هستند مفید است. آنچه در این زمینه براى پیران ممنوع است براى پیرترانى که از پاى افتاده اند جایز مى باشد. از پاى افتادگان (خانه نشینان) باید اندامهاى ناتوان را بتدریج با ورزشى که مناسب و سزاوار آنهاست آشنا کنند. اندامهاى بیمار شده را ممکن است بتوان در ورزش شرکت داد و یا نتوان باین امر واداشت. منظورم این است که اگر اندام مورد نظر گرم یا خشک باشد یا اینکه ماده اى در آن باشد که پخته نشده است و بیم آن مى رود که بر اثر ورزش متعفن شود نباید آن اندام را بورزش درآورد.
