موقع غذا (2)

کسى که طالب تندرستى است، چه غذایش اشتباهى باشد و چه نباشد، نباید قبل از پیدا کردن اشتها و پیش از تهى شدن معده و روده‏ هاى بالائى از غذاى قبلى، غذا بخورد.

زیان‏بخش‏ ترین نوع غذا خوردن آن است که قبل از هضم و پخته شدن غذاى قبلى، غذاى دیگرى بر آن وارد شود. بدترین کارها انباشتن شکم و پرخورى است، بویژه اگرغذا از نوع ناپسند باشد. اگر درد ناشى از پرخورى بر اثر غذاهاى غلیظ باشد مفاصل و کلیه بدرد مى‏ آیند و شکم ‏پرست به بیمارى ربو، برونشیت، نفس‏ تنگى، نقرس و سخت شدن طحال و کبد و بیمارى‏ هاى بلغمى و سودائى مبتلا مى ‏شود. اما اگر پرخورى بیش از حد و عوارضش بر اثر خوراک ‏هاى لطیف باشد، بیمارى‏ هاى روى‏ آور عبارتند از تب‏ هاى گرم و شدید و پلید (خبیثه) و ورم ‏هاى آزاردهنده و ناپسندیده.

گاهى اتفاق مى‏ افتد که غذائى تناول شده و مشکلاتى ببار آورده است و براى چاره ‏جوئى قبل از آنکه بکلى هضم شود غذاهاى رطوبت‏ دهنده ساده ‏اى را بر آن وارد مى‏ کنیم. غذاى دوم که دارو بشمار مى ‏آید، کیموس غذاى تناول ‏شده را «خوب» مى‏ سازد و در چنین حالتى براى رهائى از آن نیازى بورزش نداریم.

لیکن کسى که بعد از خوردن غذاى غلیظ- که نامناسب براى تن است- بخواهد آن را سریعا با غذاى تیز و تندمزه هضم کند، عکس حالت اولى را مى ‏بیند و براى مصون ماندن از آسیب نیاز به ورزش دارد.

به اندازه زمانى که غذا در معده مى‏ ماند بعد از خوردن غذا حرکات سبک لازم است بویژه براى کسى که بخواهد بعد از غذا بخوابد. روى آوردهاى روانى بسیار سخت و حرکات بدنى بسیار دشوار مانع هضم هستند.

در فصل زمستان نباید غذاهاى کم تغذیه ‏اى مانند دانه ‏ها و بقولات خورد. غذاى زمستانى باید تغذیه‏ دهنده‏ تر از حبوبات و واجد ارزش غذائى بیشترى باشد. غذاهاى تابستانى باید برعکس غذاهاى زمستانى باشند.

هرگز نباید آن‏قدر غذا خورد که جائى در معده نباشد و باید قبل از سیر شدن و باقى ماندن اشتها دست از طعام کشید. این باقیمانده اشتها بعد از ساعتى خودبخود از بین مى رود.

در مسئله خوراک همواره باید به مقدارى عادت کرد و پا از آن فراتر ننهاد. بدترین خوراک‏ها آن است که بر معده سنگینى کند و بدترین نوشابه ها آن است که بیش از حد اعتدال باشد و در معده بالا آید. کسى که امروز بیش از اندازه خورده است باید فردا خود را گرسنه نگهدارد، بسیار بخوابد و خوابگاهش گرم و سرد نباشد و هواى معتدل داشته باشد.

اگر خوابش نبرد و نتوانست زیاد بخوابد، زیاد پیاده روى کند، نرم راه برود، از راه رفتن بازنایستد و پى درپى برود و استراحت نکند و کمى هم نوشیدنى خالص بخورد.

روفس فرموده است: «من چنین پیاده روى را مى‏ پسندم بویژه اگر بعد از ناهار باشد که وعده شام را گوارا مى کند». خواب باید بر پهلوى راست و یا مدتى کم بر پهلوى راست‏

و بعد بر پهلوى چپ و مجددا بر پهلوى راست انجام گیرد. و بدان که پوشش و بلندى بالش در هضم غذا یاورى مى کند. بطور کلى در هنگام خواب اندام ها باید گرایش به سوى پائین داشته باشند نه بالا.