گیاه شناسی(4)

بابونه  :

گیاهی است که گلهایش به رنگهای زرد ، سفید ، ارغوانی یافت می شود. و گیاهی است مشهور و شناخته شده . از برگ و گل بابونه قرص می سازند و ساقه آن را می خشکانند و نگاه می دارند . جالینوس فرماید : قوت بابونه به قوت گل در لطافت نزدیک است . لیکن بابونه گرم است و گرمی اش همچون گرمی روغن زیتون به حالت اعتدال است . بابونه اکثرا در زمینهای خشن و نزدیک به کناره های زمین می روید . در بهار کنده و جمع آوری می شود .

مزاج : در اول گرم و خشک است .

خاصیت درمانی : باز کننده است ، غلیظ را لطیف......

 می نماید ، سستی می آوردن ، گدازنده است با کمی جذب یا اصلا جاذب نیست .

دمل و جوش : بوسیله قوت سست کنندگی و تحلیل که درآن موجود است ورمهای گرم را فرو نشاند و تصلبات کم را نرم می کند و خوردن آن در مداوای ورم سخت داخلی مفید است .

مفاصل : کشیدگی را سستی دهد . همه اندامان عصبی را تقویت می نماید . و برای رفع خستگی از هر دارویی سودمند تر است . زیرا حرارت بابونه به حرارت جاندارمی ماند .

سر : مغز را تقویت کند ، در مداوای سردرد سرد ، تخلیه سر از مواد ناسازگار موثر است .زیرا می گدازد و جذب نمی کند . زخمهای دهان را بهبود بخشد .

چشم : ضماد آن جوش ترکیده چشم ( غرب ) را شفا دهد و در مداوای رمد و تیرگی و جوش و خارش و جرب چشم سودمند است .

سینه : خون را از سینه پاک می کند و برمی آورد .

اندامان غذا : یرقان را از بین می برد

اندامان دفعی : هر نوع از بابونه بویژه بابونه ای که گل ارغوانی دارد در ادرار بول و بیرون آوردن سنگ موثر است . در علاج  درد های سرد و گرم مثانه بابونه را بر مثانه می بندند . اگر در آب بابونه نشینند ، یا آنرا تناول نمایند . برای روان کردن حیض و بیرون آوردن بچه و بچه دار شدن موثر است و داروی بیماری (ایلاوس) است .

تبها : در تبهای هر روزه روغن بابونه را بر تن مالند ، و در در تبهای کهنه آنرا در اواخرتب می خورند مفید است . برای تبهای سبک و ورمهای گرم درونی که هنوز بطور کامل نرسیده باشند سودمند است اما در تبهای بسیار شدید و در ورمهای گرم تمام رسیده اثری ندارد . شاید برای ورمی که گرم نباشد و رسیده هم باشد مفید واقع شود .

در تقویت مغز و رفع سردرد می توان برنجاسف را به جای بابونه استعمال نمود : جانشین