نکات تغذیه ای (13)

شکر

موسى پسر بکر مى گوید: بیشتر اوقات امام موسى کاظم (ع ) شکر مى خورد.
مردى از بیماریش نزد امام صادق (ع ) شکایت کرد و گفت : من مردى علیلم . حضرت فرمود: چـرا از (مبارک ) استفاده نمى کنى ؟ آن مرد مى گوید: عرض کردم مبارک چیست ؟ حضرت فرمود: شکر.
مردى از وبا نزد امام صادق (ع ) شکایت برد. حضرت به او فرمود: چرا از یک ماده پاکیزه و مـبـارک غـافلى ؟ آن مرد عرض کرد: پاکیزه و مبارک کدام است ؟ حضرت فرمود: همین شکر سـلیـمـانى شما (یعنى شکر تصفیه شده ) است . بعد حضرت صادق (ع ) فرمود: نخستین کسى که شکر درست کرد، سلیمان بن داود بود.
یحیى پسر بشیر بنال مى گوید: امام صادق (ع ) به پدر من فرمود: اى بشیر ! بیماران خـود را بـا چـه چیزى درمان مى کنى ؟ پدرم عرض ‍ کرد: با همین داروهاى تلخ . آن حضرت فـرمـود: نه ، این کار را نکنید، هر وقت یکى از شما مریض شد، شکر سفید بگیرید، آن را بـکـوبـید و آب سرد بر آن بریزید و به مریض بدهید تا بیا شامید؛ زیرا آن کسى که شفا را در تلخى نهاده ، مى تواند آن را در شیرینى هم بودیعت بگذارد.
یکى از اصحاب مى گوید: یکى از افراد خانواده ماتب کرد. اطبا داروى تلخ (غافث )را براى او تجویز کردند. ما آن دارو را به او دادیم ولى شفا نیافت . این مطالب را خدمت امام صـادق (ع ) عـرضـه داشـتـیـم . آن حـضرت فرمود: خداوند شفا را تنها در دواى تلخ قرار نـداده اسـت . مـقـدارى شـکر بگیر و در ظرفى بگذار و بر روى آن آب بریز تا آب آن را فـراگـیـرد؛ سـپـس یـک تـکـه آهـن داخـل آن بـگـذار و از اول شـب آن را زیر آسمان قرار بده . صبح که شد شب دوم که شد، مقدار زیادترى شکر، و شب سوم مقدارى بیشتر به همان ترتیبى که گفته شد، تهیه کن و صبح به او بده تا بیاشامد.
صحابى مذکور مى گویید: این کار را کردم و خداوند بیمار ما را شفا داد.
شکرى که به صورت نبات در آید، بلغم را از بین مى برد.
امام رضا (ع )موسى پسر بکر مى گوید: بیشتر اوقات امام موسى کاظم (ع ) شکر مى خورد.
مردى از بیماریش نزد امام صادق (ع ) شکایت کرد و گفت : من مردى علیلم . حضرت فرمود: چـرا از (مبارک ) استفاده نمى کنى ؟ آن مرد مى گوید: عرض کردم مبارک چیست ؟ حضرت فرمود: شکر.
مردى از وبا نزد امام صادق (ع ) شکایت برد. حضرت به او فرمود: چرا از یک ماده پاکیزه و مـبـارک غـافلى ؟ آن مرد عرض کرد: پاکیزه و مبارک کدام است ؟ حضرت فرمود: همین شکر سـلیـمـانى شما (یعنى شکر تصفیه شده ) است . بعد حضرت صادق (ع ) فرمود: نخستین کسى که شکر درست کرد، سلیمان بن داود بود.
یحیى پسر بشیر بنال مى گوید: امام صادق (ع ) به پدر من فرمود: اى بشیر ! بیماران خـود را بـا چـه چیزى درمان مى کنى ؟ پدرم عرض ‍ کرد: با همین داروهاى تلخ . آن حضرت فـرمـود: نه ، این کار را نکنید، هر وقت یکى از شما مریض شد، شکر سفید بگیرید، آن را بـکـوبـید و آب سرد بر آن بریزید و به مریض بدهید تا بیا شامید؛ زیرا آن کسى که شفا را در تلخى نهاده ، مى تواند آن را در شیرینى هم بودیعت بگذارد.
یکى از اصحاب مى گوید: یکى از افراد خانواده ماتب کرد. اطبا داروى تلخ (غافث )را براى او تجویز کردند. ما آن دارو را به او دادیم ولى شفا نیافت . این مطالب را خدمت امام صـادق (ع ) عـرضـه داشـتـیـم . آن حـضرت فرمود: خداوند شفا را تنها در دواى تلخ قرار نـداده اسـت . مـقـدارى شـکر بگیر و در ظرفى بگذار و بر روى آن آب بریز تا آب آن را فـراگـیـرد؛ سـپـس یـک تـکـه آهـن داخـل آن بـگـذار و از اول شـب آن را زیر آسمان قرار بده . صبح که شد شب دوم که شد، مقدار زیادترى شکر، و شب سوم مقدارى بیشتر به همان ترتیبى که گفته شد، تهیه کن و صبح به او بده تا بیاشامد.
صحابى مذکور مى گویید: این کار را کردم و خداوند بیمار ما را شفا داد.
شکرى که به صورت نبات در آید، بلغم را از بین مى برد.
امام رضا (ع )