مطالب زیر از کتاب قانون بوعلی سینا جلد2 گرفته شده است که در آن حکیم بوعلی سینا به بیان خواص مواد می پردازد
شیر ( لبن ) : گوهر شیر ترکیبی است از آبی و پنیری و چربی .در شیر گاو چربی زیاد است .شیر شتر بسیار رقیق و چربی و پنیری اش از شیر گاو کمتر است . شیر ماچه خر نیز رقیق و کم چربی است . شیر بز معتدل است ، شیر گوسفند پر مایه و چرب است . شیر گاو از شیر گوسفند چرب تر و پرمایه تر است .شیر بز پرمایه است . شیر مادیان همچون شیر شتر رقیق و آبکی است .
گزینش : بهترین شیر برای آدمی شیر پستان زن است . بهترین شیر نوشیدنی آن است که از پستان بمکند یا همینکه دوشیده شد بخورند –
شیر بسیار خوب آن است که رنگش بسیار سفید ، قوامش معتدل و قطره اش بر ناخن نلغزد و باقی بماند . حیوانی که شیر از او می دوشند از گیاه ارزنده و خوب چریده باشد . در شیر مزۀ مایل به ترشی و تلخی و تندی یا بوی بیگانه و گند حس نشود. باید شیر را همینکه دوشیدند بکار برند و نگذارند تغییر یابد . و نباید پنداشت هر حیوانی که مدت حاملگی اش از مدت بارداری زن بیشتر یا بسیار کمتر باشد شیرش خوب نیست . اما هرچه نزدیک به این مدت باشد مناسب تر است مانند شیر گاو که از سایر شیرها بهتر است .
مزاج :مواد آبکی شیر کم و چربی آن معتدل است و کمی گرایش به گرمی دارد .شیر ترش (ماست )سرد و خشک است .
