بیدارى در تمام کنشهاى خود برعکس خواب است. لیکن اگر بیدارى از حد بگذرد، مزاج مغز بهم مى خورد و به نوعى خشکیدن مبتلا مى شود و ناتوان مى گردد، در نتیجه به نیروى عقل اختلال روى مى آورد، اخلاط مى سوزند و بیماری هاى شدید بروز مى کنند. خواب بیش از حد داراى کنش متفاوتى است، باین معنى که نیروى نفسانى را کند و کم احساس مى گرداند؛ به مغز سنگینى روى مى آورد و چون تحلیل رفتن در موقع خواب متوقف مى شود،
