طب در هندوستان
طب در هند ابتدا جنبه ى مذهبى داشته ولى از سال 800 ق. م که برهمن ها حکومت را در دست گرفتند، طبیبان یک صنف غیر روحانى را تشکیل دادند.
هندى ها در جراحى، به خصوص جراحى پلاستیک تبحر خاصى داشتند به طورى که در کتب طبى آنها از 120 نوع اسباب جراحى نام برده شده است[1]. به عنوان مثال معروف است که بینى بریده ها براى ترمیم بینى خود به هند مراجعهمى کردند. آنها مالاریا را مى شناخته و از تأثیر پشه در بوجود آوردن آن آگاه بودند، همچنین در درمان بیماران از گیاهان بهره زیادى مى برده اند.
