یکى از انواع آب هاى مطلوب آب باران است، بویژه بارانى که در تابستان مى آید و از ابرهاى همراه غرش رعد ناشى مى شود. بارانى که از ابرهاى همراه با بادهاى توفانى حاصل مى شود بوسیله بخار مولد و ابر بارنده تیرگى مى گیرد و گوهر نابش ناباب مى گردد و در آن کدورت بوجود مى آید. آب باران با اینکه از آب هاى مطلوب است خیلى زود متعفن مى شود، زیرا این آب بسیار لطیف است و تباه کنندگان خاکى و هوائى در آن زود تاثیر مى گذارند و تعفن در آن راه مى یابد. اگر آب متعفن شود اخلاط را در بدن به عفونت دچار مى سازد و با سینه و صدا ناسازگار است. گروهى معتقدند تعفن سریع آب باران از آن است که باران زاده بخارى است که از رطوبت هاى گوناگون از زمین برمی خیزد و مجددا به زمین برمی گردد. اگر پندار آنان درست بود و منشاء باران همان بود که آنها مى گویند آب باران جزو آبهاى نامطلوب بود و کسى آن را نمى ستود. گفتار آنان درست نیست. علت تعفن سریع آب باران لطافت گوهر است و هر لطیف گوهرى براى تعفن آمادگى کامل دارد. اگر آب باران را بیدرنگ بجوشانند تعفن را کمتر پذیرا خواهد بود.اگر کسى موقعى بناچار آب باران متعفن را بنوشد و مواد ترش (حموضات) در پى آن بخورد زیانى بدو نمى رسد.
آب چاه و قنات در مقایسه با آب سرچشمه نامطلوب بشمار مى رود، چه این آب مدت ها در دل خاک زندانى بوده است، با خاکى ها آمیخته است و مواد متعفن در آن وارد شده است. این آب بوسیله نیروى بازوى انسان و با بکار بردن فن و حیله به بیرون تراویده است. آبى نیست که داراى نیروى جهش و حرکت بطرف سطح زمین باشد. بدترین نوع این آبها آبى است که در لوله هاى سربى جریانش داده اند. سرب از نیروى آب مى کاهد و غالبا سبب قرحه روده مى شود.
