فربه شدن لاغران
سه چیز عامل اصلى لاغرى است: یکى خشکى مزاج، دوم خشک شدن روده بند (ماساریقا) و سوم خشکى هوا.
اگر روده بند خشک شود مزاج غذاپذیر نیست، پس باید لاغرى و خشکى را با دستور زیر معالجه کرد: باید قبل از حمام رفتن بدن را مالش معتدلى از حیث زبرى و نرمى داد تا پوست قرمز گردد. بعد از آن مالش را سخت کرد، سپس بدن را با زِفت(دارویی شبیه به خمیرتیره رنگ) اندود و سرانجام ورزش به اعتدال انجام داد و بلافاصله بعد از ورزش تن را شست وشو داد و با پارچه خشک بدن را خشک کرد. بعد از همه این کارها تن را با کمى روغن اندود و غذاى مناسب حال خورد. مالشى که توصیه کردیم قبل از اندودن جسم به زفت انجام گیرد، باید تا زمانى ادامه یابد که بادکردگى (کنوسیون بافتها) هنوز شروع به پژمردن (فرونشستن) نکرده است.
این حالت به گفتار ما درباره بزرگ کردن اندام کوچک نزدیک است. دستور کامل براى فربه کردن لاغران در کتاب چهارم که کتاب زینت نام دارد خواهد آمد.
