تدبیر زنان(1)

در زیر،از این پس مطالبی میاد که در بر دارنده حاملگی،زایمان،دوران شیردهی و.... می باشد.

این جزوه به همت خانم مریم قادری جمع آوری شده.

الان هم براتون بحث اولشو میذارم.

تکوین جنین:

اگر رحم زن و منی مرد مشکلی نداشته باشند معمولاً قابلیت تکوین جنین را دارند. به عبارتی اگر از سوءالمزاج و مشکلات داخلی و خارجی و علل بدنی و نفسانی که می‎تواند باعث سقط شوند خالی باشند جنین تشکیل می‎شود.

اما این دو باید در یک زمان واحد به محلی خاص برسند تا.....

 امکان آمیختن و یکی شدن آنها و بارداری باشد.

1)     زمانی که منی و تخمک با هم یکی می‎شوند و به رحم می‎رسند حالت بادکرده پیدا می‎کنند (منی دارای سه نیرو در خود است شامل؛ نیروی روان یا نفسانی، نیروی طبیعت و نیروی زیست یا حیوانی که این نیروها باید در جایی استقرار یابند تا اندامی که خمیرمایه‎اش از آن است را بسازند).

بعداً در قسمت مرکزی این مادۀ بادکرده جائی باز می‎شود که محلی مناسب برای جنین تشکیل می‎شود سپس در داخل این قسمت بادکرده 4 نقطه ظاهر می‎شود؛ اولی در محل قلب، دومی در محل کبد، سومی در محل مغز و چهارمی در محل ناف. از ناف مانند حبابی برآمده و نقاط دیگر را دربرمی‎گیرد تا حرارت غریزی و بقیۀ اعضا را محافظت کند. نقطۀ قلب در وسط است و روح حیوانی، نفسانی و طبیعی که به وسیلۀ منی آمده است، در ابتدا در آن مستقر است. این نقطه مانند یک بذر عمل می‎کند که رشد کرده، دارای شاخ و برگ می‎شود، شاخه‎ای از آن به سمت راست رفته که مغز است و روح نفسانی به آن تعلق و اختصاص دارد و شاخه‎ای به سمت چپ رفته که کبد است و روح طبیعی مخصوص آن است و شاخه‎ای ناف را تشکیل می‎دهد. اولین اندامی که در جنین تشکیل می‎شود قلب است. چون هر عضوی برای تغذیۀ خود به گرمای سرشتی نیاز دارد و بدون آن هیچ غذایی ساخته نمی‎شود و هیچ کس نمی‎تواند زنده بماند. پس قبل از هر عضوی باید اندامی که حرارت سرشتی از آن برمی‎خیزد یعنی قلب خلق شود که غذادهندۀ اصلی و اساسی است و همۀ اندام‎ها در بدن و از جمله کبد برای زندگی به قلب نیاز دارند. اگرچه کبد مرکز توزیع غذا در بدن است، اما خودش هم به غذا نیاز دارد و تا خودش سهمی از غذا دریافت نکند، نمی‎تواند غذای بقیۀ بدن را توزیع کند.

سؤال دیگری که مطرح می‎شود این است که؛ نیروی طرح‎ریز و شکل‎دهنده به جنین یعنی مایۀ منی غذا را از کجا دریافت می‎کند؟ در جواب باید گفت: مایۀ منی هنگام جدا شدن از منشاء اولیۀ خود مقداری حرارت غریزی و روان زندگی را به همراه دارد و تا زمانی که قلب شکل بگیرد و حرارت غریزی را تولید کند، از آن استفاده می‎شود.

پس حرارت غریزی مقدم بر کلِ حیات و ضروری برای حیات و زندگی است؛ یعنی حس و حرکت، مقدم بر تغذیه و خواب است. اتفاقات گفته شده حاصل از تحریک قوۀ مصوّره موجود در منی است و در هفت روز به اتمام می‎رسد که آن را احاله اول یا اولی و یا نطفه گویند.

2)     در ادامۀ عملکرد قوۀ مصوّره باعث متمایز شدن اجزاء می‎شود و علامت آن ظهور نقطه‎ای سرخ است یعنی مادۀ بادکرده علاوه بر قسمت‎های گفته شدۀ قبلی، در داخل رحم به یک قسمت از رحم متصل می‎شود. در این ناحیه غشای سطحی رحم را سوراخ کرده و به داخل آن نفوذ می‎کند و از طریق آن مواد لازم جهت تغذیۀ خود را دریافت می‎کند. این قسمت زیربنای ناف جنین است و ناف از آن بوجود می‎آید که بعداً به کبد جنین مرتبط می‎شود. این را احالۀ ثانیه یا دوم گویند که 4 روز ادامه می‎یابد. به عبارتی نمای کلی اعضاء ظاهر می‎شود (تا حالا 11 روز).

3)     در مرحلۀ بعد اعضاء که قبلاً حالت معلق و جدا از هم داشته‎اند، به هم مربوط شده و پایداری بیشتری می‎یابند و غشائی نازک سطح آنها را فرا می‎گیرد. این مرحله را علقه یا احالۀ سوم یا ثالثه گویند که 6 روز به طول می‎انجامد (تا حالا 17 روز). به این ترتیب قسمت‎های گفته شده در داخل غشائی شروع به رشد می‎کنند که در اطراف آنها قرار دارد و جهت دریافت مواد غذایی با رحم در ارتباط است. این غشاء در ابتدا نازک است و جنین هم کوچک که نیاز به غذای کمی دارد. اما با بزرگ‎تر شدن جنین و ضخیم‎تر شدن غشاء، جنین نیاز به غذای بیشتری دارد و چون غشاء ضخیم‎تر شده، نمی‎تواند به جنین غذای کافی برساند. بنابراین جنین از طریق سوراخ‎های ریز غشاء که همان دهانۀ رگ‎هاست، از رحم غذا دریافت می‎کند و حتی بعدتر این غشاء به چندین غشاء تبدیل خواهد شد.

4)     مرحلۀ بعد جنین مانند یک تکه گوشت منعقد می‎شود و بعضی اجزاء از هم متمایز می‎شود و مستعد قبول صورت حیوانی و فیوضات روح حیوانی می‎شود. این مرحله 12 روز طول می‎کشد و آن را احاله اربعه یا چهارم یا مرحله مضغه گویند. تا این زمان 29 روز گذشته است.

5)     مرحلۀ بعد مشخص‎کنندۀ جنس جنین است و اعضاء مشخص‎کنندۀ آن ظاهر می‎شود. این مرحله 3 روز است و احاله خامسه یا پنجم نامیده می‎شود. (32 روز)

6)     در مرحلۀ بعد تمام اعضاء اصلی از مفرد و مرکب در جای خود قرار گرفته و اعصاب و عروق تشکیل می‎شود. غشاهای لازم بر روی عضلات مختلف قرار گرفته‎اند، عضلات شکل گرفته‎اند، تمام عروق و مفاصل و مجاری ظاهر شده، سر از گردن و دست‎ها و پاها جدا و متمایز از یکدیگر هستند و بدن کامل است. این مرحله احاله ششم یا سادسه است و در 5 روز به اتمام می‎رسد. (37 روز)

سپس روح به امر خداوند تبارک و تعالی در آن دمیده می‎شود؛ فَتَبارَکَ الله اَحسَن الخالِقین.

در سورۀ مؤمنون آیۀ 2 آمده است: و پوشیده نماند که این حالات در ذکور پیشتر از اناث حاصل می‎گردد.

مثلاً خلقت پسر در 30 روز و نهایت تا 40 روز (با یک یا دو روز کمتر و بیشتر) و خلقت دختر در 40 تا 50 روز (با یک تا دو روز کمتر و بیشتر) کامل می‎شود و این مدت تقریبی و در اکثر موارد است چون گاه ندرتاً ممکن است کمی کمتر یا بیشتر از مدت‎های گفته شده باشد.