احادیث پزشکی(3)

هر دردى را درمانى است
8 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
هر دردى را درمانى است . پس چون دارو به درد برسد، به اذن خداوند (عزوجل ) بهبود یابد.
9 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
آن که دردها را آفریده 

، براى آنها درمان نیز آفریده است .
10 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
خود را مداوا کنید؛ چه ، خداوند (عزوجل ) هیچ دردى را فرو نفرستاده ، مگر این که براى آن ، شفایى هم نازل کرده است .
11 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
خود را مداوا کنید؛ چه ، خداوند، هیچ دردى فرو نفرستاده ، مگر این که به همراهش درمانى نیز نازل کرده است ، جز مرگ که آن را هیچ درمانى نیست .
12 - المستدرک على الصحیحین :
- به نقل ابو سعید خدرى -: پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: ((خداوند، هیچ دردى را فرو نفرستاده (یا هیچ دردى را نیافریده )، مگر این که درمانى نیز برایش فرو فرستاده (یا آفریده ) است و کسانى از آن آگاهى یافته اند و کسانى نیز از آن ناآگاه مانده اند، مگر سام )).
پرسیدند: سام چیست ؟
فرمود: ((مرگ )).
13 - تاریخ بغداد:
- به نقل از جابر -: پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )، در حالى که همراهش بودم ، بیمارى را عیادت کرد و به او فرمود: ((آیا برایت طبیبى فرا نخوانیم ؟)).
گفت : آیا تو، اى پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )، فرمان مى دهى ؟!
فرمود: ((آرى . خداوند، هیچ دردى فرو نفرستاده ، مگر این که درمانى نیز برایش فرو فرستاده است )).
14 - المصنف :
- به نقل از هلال بن یساف -: در روزگار پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )، مردى مجروح شد. پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود: ((برایش طبیبى بخوانید)).
کسى گفت : اى پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم )! آیا طبیب ، او را سودى مى بخشد؟
فرمود: ((آرى . خداوند - تبارک و تعالى - هیچ دردى فرو نفرستاده ، مگر این که به همراهش شفایى نیز فرو فرستاده است )).
15 - امام على (علیه السلام ):
هر زنده اى را دردى هست و هر بیمارى اى را درمانى است .
16 - امام رضا (علیه السلام ):
خداوند (عزوجل ) بدن را به هیچ بیمارى اى گرفتار نساخت ، مگر آن هنگام که برایش دارویى قرار داد که بدان ، درمان شود؛ و براى هر نوع دردى ، نوعى درمان است و چاره اى و نسخه اى .
1/4 - دارو و درمان ، از تقدیر است
17 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
درمان ، از تقدیر (خداوند) است و ممکن است به اذن خداوند، نافع باشد.
18 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
درمان ، از تقدیر (خداوند) است و هر کس را که او بخواهد، به همان گونه که بخواهد، سود مى رساند.
19 - سنن ابن ماجة :
- به نقل از ابو خزامة -: از پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) پرسیدند: آیا این که با دارویى درمان کنیم یا تعویذى بر خود بندیم یا پرهیزى بکنیم ، این کار چیزى تقدیر خداوند را باز مى دارد؟
فرمود: ((این ، خود تقدیر خداوند است )).
20 - امام صادق (علیه السلام ):
پیامبرى از پیامبران بیمار شد. گفت : درمان نمى کنم تا همان کسى که بیمارم کرده است ، خود، درمانم کند. سپس خداوند (عزوجل ) به او وحى فرستاد: ((شفایت نمى دهم ، مگر درمان کنى ، که شفا من است )).
21 - احیاء علوم الدین :
یکى از عالمان ، در شمار اسرائیلیات ، یادآور شده است که موسى (علیه السلام ) به بیمارى گرفتار شد. بنى اسرائیل به حضور او رسیدند و بیمارى اش را شناختند و به او گفتند: اگر به فلان دارو، درمان کنى ، بهبود مى یابى . اما موسى (علیه السلام ) گفت : درمان نمى کنم تا او خود، بدون دارو، مرا عافیت دهد.
پس بیمارى اش به طول انجامید. دیگر بار به او گفتند: داروى این بیمارى شناخته شده و تجربه شده است و ما بدان ، درمان مى کنیم و بهبود مى یابیم .
موسى (علیه السلام ) گفت : درمان نمى کنم . پس بیمارى اش ماندگار شد. خداوند نیز به او وحى فرستاد: ((به عزت و جلالم سوگند، تو را بهبود نمى دهم ، مگر به آنچه برایت گفته اند، درمان کنى )).
پس موسى (علیه السلام ) به آنان گفت : مرا به آنچه گفته اید، درمان کنید.
او را مداوا کردند و بهبود یافت و وى نیز بدین سبب ، دلگیر شد. پس ‍ خداوند تعالى ، (دیگر بار) به او وحى فرستاد، ((مى خواستى با توکلت بر من ، حکمت مرا ابطال کنى . مگر چه کسى جز من ، منافع چیزها را در داروها به ودیعت نهاده است ؟!)).
1/5 - شفا خداوند است
قرآن
واذا مرضت فهو یشفین ؛
حدیث
22 - الطب النبوى :
ابراهیم خلیل (علیه السلام ) گفت : پروردگارا! درد از کیست ؟
(خداوند) فرمود: ((از من )).
پرسید: پس درمان از کیست ؟
فرمود: ((از من )).
پرسید: پس طبیب چه کاره است ؟
فرمود: ((مردى است که دارو به دست او فرستاده شده است )).
23 - امام صادق (علیه السلام ):
در گذشته ، پزشک ، ((معالج )) نامیده مى شد. در آن روزگاران ، موسى بن عمران (علیه السلام ) پرسید: پروردگارا! از درد کیست ؟
فرمود: ((از من )).
پرسید: پس درمان از کیست ؟
فرمود: ((از من )).
پرسید: پس مردم با معالج چه مى کنند؟
فرمود: ((او به این کار، دل آنان را خوش و خرسند مى سازد. پس از همین روى ، او را طبیب  نام نهادند)).
24 - مسند ابن حنبل :
- به نقل از ابو رمثه -: همراه پدرم به نزد پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) رفتم . او آنچه را که بر پشت ایشان بود، دید و گفت : اى پیامبر خدا: آیا آن را درمان نکنم ؟ من طبیبم .
فرمود: ((تو رفیق هستى (نسبت به بیمار، مهربانى و مدارا مى کنى ) و خداوند، خود، طبیب است )).
25 - دعائم الاسلام :
از امام صادق (علیه السلام ) در مورد این که مردى را یک یهود یا مسیحى درمان کند، پرسیدند. فرمود: ((در این کار، اشکالى نیست . شفا به دست خداوند متعال است )).
26 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
خداوندا! تو را سپاس ، که آفریدى ، صورت بخشیدى و تقدیر کردى ، گم راه کردى و راه نمودى ، خنداندى و گریاندى ، میراندى و زنده گرداندى ، بیمار کردى و شفا بخشیدى ، خوراک دادى و آب دادى .
27 - پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
- در دعاى جوشن کبیر -: اى راهنماى ما، اى یارى رسان ما، اى حبیب ما، اى طبیب ما... اى طبیب آن کس که او را طبیب نیست !