خواب

خواب انواع خستگى را از بین مى‏ برد و موادى را که بیش از حد میل به تخلیه دارند محبوس مى‏ سازد. تنها مواد زائدى که نزدیک پوست قرار دارند بوسیله خواب محبوس نمى‏ شوند و خواب حتى به دفع آنها کمک مى ‏کند. علت این کمک نیز آن است که خواب حرارت را در داخل نگه می دارد و غذا را در بدن توزیع مى‏ کند و بعد از آن، قسمتى را که دفع‏ شدنى است و نزدیک پوست گرد آمده است آزاد مى ‏کند. لیکن بیدارى در دفع مواد زائد موثرتر از خواب است و موادى را که آماده به جریان افتادن هستند بجریان مى‏ اندازد.

اما خواب در دفع عرق بدن فعال ‏تر از بیدارى است و پیدایش عرق نه از گداختن مواد لطیف (رقیق) بدن، بلکه از تحلیل آن بر اثر خواب است. کسى که هنگام خواب بدون علت خارجى بسیار عرق مى‏ کند، نشانه آن است که بدن را زیادتر از حد لازم بوسیله مواد غذائى مالامال کرده است. خواب موادى را که براى هضم یا پختگى آمادگى دارند با خون هم ‏مزاج مى‏ گرداند و آنها را گرمى مى ‏بخشد. گرمى در بدن منتشر مى‏ گردد و بدن بوسیله گرمى غریزى دربرگرفته مى‏ شود. اگر خلط هاى گرم مرارى در بدن باشند، خواب طولانى موجب مى‏ شود که گرمى غیر طبیعى، بدن را حرارت بخشد. اگر خواب توام با خلاء باشد یعنى شخص خوابیده گرسنه باشد بر اثر تحلیل رفتن به حالت سردى مى رسد و یا اگر به خلطى برخورد که در برابر نیروى هاضمه سرپیچى کرده است، در بدن سردى روى مى‏ دهد.