زنجبیل

مطالب زیر به وسیله ی لیست انتشار در واتساپ برای افرادی خاص فرستاده می شود که از امروز همون مطالب رو برای وبلاگی های عزیز هم میذارم

 

با سلام مجموعه مطالب "دارو در منزل"

زنجبیل‏

به فتح زاى و سکون نون و فتح جیم و کسر باى موحده و سکون یاى مثناة تحتانیه و لام به هندى تر تازه آن را ادرک و خشک آن را سونته نامند و سندهى نیز گویند.
ماهیت آن: بیخى (ریشه)است معروف نبات آن شبیه به نبات شقاقل و از آن کوچکتر و برگ‏هاى آن باریک طولانى بقدر یک شبر و زیاده و بى‏گل و ثمر و در مازندران نیز به هم مى ‏رسد و در بلاد هند و دکهن و گجرات و بنگاله بسیار مى ‏شود و همیشه تازه آن به هم مى‏ رسد و کوهى و دشتى نیز مى‏ باشد کوهى آن بزرگتر هم در بیخ و هم در گیاه و زنجبیل بى‏ ریشه سفید خشک را به هندى ستهوه نامند و این بهترین همه است و از چین که مرباى زنجبیل مى‏ آرند دانه ‏هاى بزرگ و بالیده و نهایت بى‏ ریشه که مانند آن هیچ جا نمى ‏شود.
طبیعت: تر و تازه آن در سیّم گرم و در اول خشک و خشک آن در دویّم خشک و با رطوبت فضلیه.
افعال و خواص آن: مقوى قوّت حافظه و هاضمه و معده و کبد و مفتح سده جگر و مبهى و محلل ریاح غلیظه معده و امعا و مقطع بلاغم (ج بلغم)و رطوبات غلیظه چسبیده به سطح معده و امعا و غیرها و مجفف (خشک کننده)آنها و ملین طبع و مخرج خلط غلیظ و رطوبات دماغى و حلق و برودت اعصاب و جهت فالج و کرم معده و یرقان سدى و تقطیر البول حادث از برودت و ضعف آلات بول و اسهال که از فساد غذا باشد و جهت رفع سموم حیوانى و تسکین تشنگى بلغمى و با نبات و کندر جهت رفع مضرت میوه‏هاى تازه و رطوبت معده و با زرده تخم مرغ نیم برشت جهت ازدیاد منى و غلظت آن و با تربد مسهل رطوبات مفاصل و ساقین و معین قوّت مسهله تربد و با خولنجان و پسته جهت تقویت باه از اسرار است و اکتحال آن جهت غشاوه و سبل و بیاض و در دهان داشتن آن رافع تشنگى بلغمى و ضماد آن جهت تقویت اعضا و کزاز و رفع ریاح و بواسیر و اوجاع بارده و ورم بارد بلغمى و مایى و ریحى خصیه و سایر اعضا و با دو وزن آن حرمل اقوى است در تأثیر و به دستور مالیدن سفوف خشک آن و گرم نگاه داشتن آن موضع که هواى سرد بدان نرسد و به دستور با نصف وزن آن رازیانه خشک نرم کوبیده بیخته و با زرنباد نیز.
مضر حلق، مصلح آن عسل و روغن بادام.
مقدار شربت آن: تا دو درم.
بدل آن: دارفلفل است و جوارش و مرباى آن در قرابادین ذکر یافت و ضماد تر و تازه نرم سوده آن جهت داء الثعلب و تحلیل اورام ریحیه و بارده ماییه و تسکین اوجاع بارده نافع و نوع کوهى آن قوى‏تر و گویند چون آن را نرم بکوبند و بپزند و بر آب گوشت بپاشند و بخورند جهت دفع اوجاع مفاصل و امراض بارده رطبه و اورام بارده نافع و به دستور طلاى خشک آن و یا آب تازه آن و نیز نوع دیگر مى ‏شود در هند و بنگاله که آن را انبه سونته مى ‏نامند و بوى انبه خام از آن مى‏ آید این نیز قریب به اول است در مزاج و خاصیت و تر و تازه این را اکثر ورق کرده با نمک و آب لیمو پرورده بعد از طعام براى تقویت هاضمه و تغییر مزه دهان اندک اندک مى‏خورند و خوشبو و لذیذ مى‏ باشد و از نوع اول نیز تازه آن را ورق کرده به دستور با نمک و آب لیمو پرورده و یا خشک آن را کوبیده و بیخته با نمک و آب لیمو خمیر کرده اقراص مى‏سازند و به دستور تنقل(مانند نقل میخورند) مى‏ نمایند.